( นัท มีเรีย ) |
ฉันรู้ว่าเธอคงจะข้องใจ มีอะไรในกล่องเบาๆใบนั้น เป็นผ้าเช็ดหน้าแค่ผืนหนึ่ง เหมือนของที่ใช้ประจำวัน และฉันนี่เองที่ส่งให้เธอ * ส่งมาให้เป็นของขวัญในวันปวดใจ ส่งมาให้คนฝันร้ายเหมือนๆกัน ส่งมาเพื่อเธอรู้ไหม คราวนี้เธอต้องใช้มัน ต้องพวกเดียวกันถึงจะเข้าใจ ฉันรู้ว่าเธอน่ะถูกทิ้งมา เหมือนๆฉันเองที่เธอเคยทิ้ง มันยังไม่หมดหรอกน้ำตา ฉันขอให้รับความเป็นจริง ฉันรู้ว่าเธอยังต้องใช้มัน ( * ) ผืนนี้ฉันก็เคยใช้ ใช้เช็ดน้ำตาฉันมาก่อน ที่เจ็บคราวนั้นเธอทำไว้ จนหายดี ใช้มันมานาน จนวันนี้ (จนวันนี้) ฉันให้เธอ ( * ) ส่งมาให้เป็นของขวัญในวันปวดใจ ให้คนที่นอนร้องไห้เหมือนๆกัน ส่งมาเพื่อเธอรู้ไหม คราวนี้เธอต้องใช้มัน ต้องเจ็บสักหนึ่งครั้ง เจ็บปวดสักหนึ่งครั้ง เจ็บแบบเดียวกันถึงจะเข้าใจ |